به گزارش روابط‌عمومی دانشگاه صنعتی اصفهان، مسعود علی‌صادقی ریزی با بیان اینکه طراحی این سیستم متشکل از دو قسمت الکتریکی شامل ژنراتور الکترومغناطیسی و قسمت مکانیکی شامل بال اسکرو، بلبرینگ‌های یک طرفه و چرخ‌دنده‌های مخروطی است گفت: این سیستم قابلیت این را دارد که ارتعاش رفت و برگشتی ریل راه‌آهن را به یک حرکت چرخشی یک جهته تبدیل کند.
وی افزود: حرکت چرخشی یک جهته ایجاد شده موجب چرخش محور ژنراتور می‌شود و انرژی الکتریکی تولید می‌شود. با توجه به این که توان برداشتی از این برداشت کننده‌ها کم است، بیشتر به منظور ارسال سیگنال مورد استفاده قرار می‌گیرند.
علی‌صادقی ریزی مطرح کرد: در این پروژه با مطالعات بیشتر و با تغییر روش حل دستگاه معادلات دیفرانسیل توسط متلب به جای روش عددی ژای راستی‌آزمایی عملکرد این سیستم را بررسی کردیم.
وی اظهار داشت: هشت عامل تأثیرگذار مقاومت خارجی مصرف‌کننده، سرعت قطار، گام بال اسکرو، نسبت دنده بین چرخ‌دنده‌های مخروطی و هم‌چنین جعبه دنده‌ی سیاره‌ای، سختی فنرها، فشردگی اولیه فنرها، جرم واحد طول ریل و نیروی محوری قطار بررسی شده است.
مسعود علی‌صادقی ریزی با اشاره به اینکه از مزایای این طرح عدم نیاز به سامانه کابل‌کشی در راه‌آهن است بیان کرد: این سیستم جایگزین مناسبی برای تأمین توان و انرژی موردنیاز تجهیزات در طول مسیر راه‌آهن به‌جای انرژی خورشیدی در مکان‌هایی که پنل‌های خورشیدی جوابگو نیست محسوب می‌شود.
وی ادامه داد: این سیستم به علت نیاز به تعمیر و نگهداری کمتر می‌تواند در موقعیت‌های جغرافیایی که دسترسی به آنها مشکل است مورد استفاده قرار بگیرد.
لازم به ذکر است این پروژه تحت عنوان پایان‌نامه کارشناسی ارشد با راهنمایی دکتر سعید ضیائی راد، عضو هیئت‌علمی دانشکده مهندسی مکانیک و با مشاوره دکتر علی لقمانی، عضو هیئت‌علمی دانشکده مهندسی مکانیک انجام شده است.
نسخه چاپی
ارسال به دوستان
