این طرح که در قالب پایان نامه دکتری خانم انوشه زرگر دانش آموخته دکتری مهندسی مواد دانشگاه صنعتی اصفهان و با راهنمایی دکترمحمد حسین فتحی مديرگروه پژوهشي بيومواد و عضو هیأت علمی دانشکده مهندسی مواد این دانشگاه و دکتر فرود بهمنی عضو هیأت علمی دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ارائه شده است، با استفاده از کامپوزیت پليمر- شیشه زیست فعال، به طراحی وساخت پلاک استخوانی غیرفلزی و تخریب پذیر جهت کاربرد در تثبیت شکستگی استخوان بدن در نواحی تحت بار پرداخته است.
دانش آموخته دانشگاه صنعتی اصفهان با اشاره به متداول بودن استفاده از پلاک های استخوانی فلزی جهت تثبیت شکستگی استخوان دردرمان های جراحی ارتوپدی طي سال هاي طولاني، مشکلاتی چون اختلاف سفتی پلاک های فلزی و استخوان که منجر به ایجاد پوکی استخوان در ناحیه زیر پلاک و افزایش احتمال شکستگی مجدد آن می شود را از جمله مشکلات استفاده از پلاک های فلزی عنوان کرد.
وی همچنین خوردگی و سایش پلاک های فلزی و رهایش محصولات خوردگی ناخواسته در بدن که می تواند سبب ایجاد التهاب و عفونت موضعی و یا مشکلات سیستمیک گردد را از دیگر پیامد های نامطلوب استفاده از پلاک های فلزی بیان کرد.
انوشه زرگر با بیان ضرورت انجام عمل جراحی مجدد پس از اتمام دوره درمان و خارج سازی پلاک فلزی بمنظور اجتناب از عوارض ذکر شده درروش های موجود، احتمال ایجاد عفونت، دردشدید، هزینه های سنگین جراحی مجدد ونیاز به تثبیت مجدد عضو پس از خروج پلاک فلزي با استفاده ازگچ گیری را از دیگر مشکلات روش های متداول عنوان نمود وتصریح کرد: جایگزینی پلاک فلزی با انواع غیر فلزی، از جمله راه کارهای مناسب بمنظور حل این مشکلات شناخته شده است.
وی افزود:کامپوزیت های پلیمر/سرامیکی تخریب پذیر باطراحی مناسب می تواننداز استحکام و سفتی نزدیک به استخوان بر خوردارشده و بمنظورحذف پوکی استخوان و پیامد های آن، با پیشرفت روند التیام استخوان، بار اعمالی برآن را افزایش دهند.
وی با تأکید بر اهمیّت همزمانی بین آهنگ کاهش سفتی و استحکام پلاک با روند التیام استخوان آسیب دیده، به ویژگی های طرح خود اشاره کرد وادامه داد: در این روش پلاک استخوانی غیر فلزی و تخریب پذیر از جنس پلی ال-لاکتیک اسید/شیشه زیست فعال جهت تثبیت شکستگی استخوان های طویل، طراحی، ساخت و مشخصه یابی شده است.
زرگر دستیابی به پلاک تخریب پذیر با خواص مکانیکی مناسب و نرخ تخریب کنترل شده، استحکام، سفتی کششی و خمشی نزدیک به استخوان قشری وکمی بالاتر ازآن در حالت اولیه پلاک (قبل از تخریب)، برخورداری ازقابلیت های تثبیت کنندگی وحمایت از ناحیه شکسته شده و در نتیجه آن جلوگیری از پوکی استخوان و استحکام بیشتر استخوان پس از اتمام فرآیند درمان را از دیگر ویژگی های این طرح بیان کرد.
وی رهایش تدریجی یون های کلسیم، فسفر، منیزیم و سیلسیم در محیط اطراف پلاک که منجر به افزایش رشد و تکثیر سلول های استخوان ساز و تسریع در فرایند التیام استخوان می شود، و نیز حفظ pH محیط مجاور پلاک در محدوده فیزیولوژیک وکاهش پاسخ های التهابی ناشی از آن را از دیگر مشخصه های مهم این پلاک نوین استخوانی ذکر کرد.
دانش آموخته دانشگاه صنعتی اصفهان در پایان اظهار امیدواری کرد که با تکمیل آزمون های درون تنی، شاهد جایگزینی این نوع پلاک با پلاک های فلزی مشابه جهت کاربرد دردرمان استخوان های آسیب دیده باشیم.
گفتنی است از طرح ارائه شده در پایان نامه دکتری خانم انوشه زرگر، تاکنون 4 مقاله ISI وبیش از 3 مقاله ارائه شده در کنفرانس های بین المللی استخراج شده است.
نسخه چاپی
ارسال به دوستان
